Kangur olbrzymi - Zestaw dwóch monet kolekcjonerskich 20 zł i $1 wyemitowanych przez polską i australijską mennicę. Łącznie zostało wyemitowanych 10 000 kompletów, z czego 5 000 zostało przeznaczonych do sprzedaży przez NBP. Monety z certyfikatem z eleganckim drewnianym etui.
Rewers:
20 zł: Centralnie, na tle liści brzozy, stylizowany wizerunek kangura. U góry, półkolem, napis: KANGUR. U dołu, od lewej strony ku prawej, półkolem napis: WALABIA BENNETTA.
1 $: Wizerunek kangura olbrzymiego, najbardziej rozpoznawalnego kangura zamieszkującego Australię.
Awers:
20 zł: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Pod orłem oznaczenie roku emisji: 2013, poniżej napis: ZŁ 20 ZŁ. Po bokach orła stylizowane wizerunki flagi państwowej. U góry, półkolem, napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
1 $: Wizerunek Jej Wysokości Królowej Elżbiety II.
Kangur Bennetta, zwany także walabią Bennetta, jest gatunkiem torbacza z rodziny kangurowatych. Jest to średniej wielkości ssak, o długości ciała 70–90 cm. Kolejne 65–75 cm przypada na ogon, który stanowi podporę ciała.
Ciało pokrywa futerko: rudawe na głowie, grzbiecie i bokach, szarawo-białawe na spodniej stronie ciała. Górna strona pyszczka oraz zakończenia uszu oraz łap są czarne. Niekiedy rodzą się osobniki albinotyczne, z białym futerkiem i czerwonymi kolorem oczu (jak nasz bohater z monety). Jak u wszystkich kangurów kończyny przednie są wyraźnie krótsze niż kończyny tylne. Stopy są wydłużone, a palec czwarty jest dłuższy od pozostałych. Masa ciała waha się zwykle od 13 do 19 kg, choć samce mogą ważyć nawet 25 kg.
Kangur Bennetta występuje przede wszystkim w Australii i na Tasmanii. Gatunek ten kilkakrotnie próbowano zaaklimatyzować w Nowej Zelandii – pierwsza, zakończona sukcesem introdukcja miała miejsce w latach 1867–1870. W Europie zbiegłe lub wypuszczone z niewoli (głównie z prywatnych zwierzyńców i ogrodów zoologicznych) walabie Bennetta tworzą trwałą, jakkolwiek mało liczną, populację w Wielkiej Brytanii (najstarsze pochodzą od osobników zbiegłych około 1920 r.). Grupa złożona z około 30 kangurów prawdopodobnie żyje w stanie dzikim 50 km na zachód od Paryża – są to potomkowie walabii z jednego z ogrodów zoologicznych, które uciekły stamtąd po huraganie (lata 70. ubiegłego wieku). Przed 1945 r. kangury Bennetta przetrzymywano w warunkach półdzikich we Francji i w Sudetach (tereny dzisiejszej Polski), ale ich aklimatyzacja zakończyła się niepowodzeniem.
...jest pusty