Moneta z serii:
Historyczne Miasta w Polsce
Jedno z najstarszych miast w Polsce. Warowny
gród plemienia Lędzian na wzgórzu nad Sanem
istniał już w X wieku. Był ważnym ośrodkiem
Polski Piastów, rywalizowali o niego także władcy
Rusi i Węgier. Za sprawą Kazimierza Wielkiego
po 1340 r. wrócił do Polski jako stolica Ziemi
Przemyskiej. Miasto było siedzibą biskupów
rzymskokatolickich i prawosławnych. W XVI wieku
było jednym z najzamożniejszych polskich miast. W 1772 r. Przemyśl przejęli Austriacy, którzy w XIX wieku wybudowali
wokół niego potężną twierdzę.
Aktualnie -
Przemyśl, m. powiatowe (do 1998 miasto wojewódzkie) w województwie podkarpackim, powiat grodzki, nad Sanem, w pobliżu granicy z Ukrainą; 67 tys. mieszk. (2006); stol. metropolii Kościoła rzymskokatolickiego i archidiecezji Kościoła katolickiego obrządku bizant.-ukraińskiego; ośr. przem. i usługowy, zwł. dla okolicznych kopalń ropy naftowej i gazu ziemnego, oraz ruchu przygranicznego; przemysł: precyzyjny, drzewny, spoż., maszyn., chem., włók.; węzeł kol. (powiązany z graniczną stacją przeładunkową Żurawica-Medyka) i drogowy; rozwijający się ośr. obsługi wymiany handl. (zwł. ze Wschodem); szkoły wyższe; teatr, muzea, towarzystwa społ.-kult. (także ludności ukr.). W XIII w. stolica biskupstwa prawosławnego.; prawa miejskie przed 1359 (1323?); w czasie I wojny świat. walki o twierdzę Przemyśl; IX 1939–1941 podzielony wzdłuż Sanu na część okupacyjną sowiecką i niemiecką; IX–XI 1939 niem. obóz dla jeńców pol. (ok. 10 tys. osób), 1941–44 — gł. sow. (ok. 12 tys. osób), 1942–44 getto (ok. 22 tys. osób). Katedra (XV–XVI, XVIII w.) z pozostałościami rom. rotundy (XIII w.), zespoły klasztorne (XVII, XVIII w.), kolegium Jezuitów (XVII–XVIII w. — ob. muzeum diecezjalne); skrzydło zamku (XVI, XVII w.), pod dziedzińcem pozostałości przedrom. palatium i rotundy (przeł. X i XI w.); kamienice w Rynku (XVI–XVII w., przebudowane); pozostałości austr. twierdzy (XIX, XX w.); na Zasaniu obronny zespół klasztorny (XVII, XVIII w.).
źródło:pwn.pl
Ulotka informacyjna